İlk önce gözleriyle dokunmalı insan,
Öyle bir bakmalı ki, kalbim o an yeniden atmalı,
Her bakışında içimde bir bahar filizlenmeli,
Ve ruhum onun gülüşüyle ısınmalı, sanki hiç üşümemişim gibi…
Her mevsim onunla yaz olur,
Çünkü o, gözleriyle ve kalbiyle sevmeyi bilir.
O gözlerde kaybolmak, evime dönmek gibi…
Her sabah o gözlerde uyanmalıyım,
Ve her akşam o gözlerin derinliğinde huzur bulmalıyım.
Aşk, işte tam orada başlar;
Anlatılamaz, kelimelere sığmaz.
Bir an gelir, hiç beklemediğin bir anda,
O gözlere takılır kalbin,
Ve bir daha asla bırakmazsın…
Sadece bakarsın,
Ve bilirsin ki, o gözlerde sonsuz bir sevgi var.
O an anlarım ki, ben onun gözlerinde nefes alıyorum…
Ve her bakışında yeniden doğuyorum.
Songül MERCAN