Unutulan Tarihi Hatırlamak
Bornova, bugün İzmir’in en canlı, en hareketli ilçelerinden biri olarak anılıyor olabilir. Kalabalık caddeleri, kalabalık çarşısı, üniversite gençliği, alışveriş merkezleriyle bir anakent dokusu içinde varlığını sürdürüyor. Ancak bu modern görüntünün ardında, usulca nefes alan bir geçmiş var. Ve o geçmiş, Bornova’nın her köşesine sinmiş durumda sadece görmesini bilen gözler için.
Tarihi eserler, Bornova’da sadece eski yapılar değildir; burada her taş, her sütun, her köşk bir hikâye anlatır. Mesela Levanten köşkleri… İngiliz ve Fransız tüccarların yaptırdığı bu göz alıcı yapılar, yalnızca mimari zarafetiyle değil, aynı zamanda bir dönem İzmir’in dünya ile kurduğu bağı da temsil eder. Bugün hala ayakta duran bazı köşkler – örneğin Edwards Köşkü, Pandespanian Köşkü ya da Whittall Köşkü – geçmişin zarafetini bugüne taşıyan nadide örneklerdir.
Ve elbette Büyük Bornova Camii, Osmanlı döneminden kalma zarif yapısıyla hâlâ zamana meydan okumakta. Caminin avlusundaki çınar ağaçları, adeta bir zaman kapsülü gibi; yüzlerce yıl önce orada durmuş, nice nesle gölgelik etmiş.
Homeros Vadisi de bir başka kıymetli hatıradır bu topraklarda. Efsanevi ozanın adını taşıyan bu bölge, sadece doğal güzelliğiyle değil, mitolojik ve kültürel birikimiyle de dikkat çeker. Kim bilir, belki de Homeros gerçekten o vadide yürüdü ve destanlarını bu topraklarda şekillendirdi…
Fakat sorulması gereken acı bir soru var: Biz Bornova’nın bu tarihi kimliğinin ne kadar farkındayız? Her gün önünden geçtiğimiz bu yapılar, sadece fon mu bizim için? Yoksa gözümüz alıştığı için mi görmezden geliyoruz?
Tarihi eserleri korumak, yalnızca onları restore etmekle olmaz. Onları tanımak, hikâyelerini anlatmak, yeni kuşaklara aktarmak gerekir. Çünkü geçmişle bağı kopan bir toplum, geleceğini inşa ederken yönünü kaybeder.
Bornova, yalnızca gençliğin merkezi değil; aynı zamanda belleğin, hafızanın, köklerin yaşadığı bir yerdir. Ve biz o kökleri ne kadar beslersek, bu şehir de o kadar sağlam ayakta kalır. Tarihi yapılı yerlerimize sahip çıkıp benimseyelim öyle değil mi :) Her taş , her adım önemli ve değerlidir. Özümüzü unutmayalım, unutturmayalım.
Sağlıcakla Kalın…
